Hollandse luchten

 Het was beloofd door de weerman van het journaal en we hebben het gekregen ook: Veelal hoge bewolking met allerlei schakeringen. Niet dat koude, strakgrijze grijs. De terugtocht van Amsterdam duurde van 11.30 u tot 17.30 u inclusief lunch, weer in het Regthuys van Uithoorn. Geheel gevaren door Frank, die, zoals hij verklaarde, Sail 2020 al in zijn agenda gezet heeft. En wat was het gezellig, de jongens genoten er ook met volle teugen van. Op dat drukke water, zoveel te zien, zulk lekker weer erbij, zo'n gemoedelijke sfeer, dat je je boodschappenlijst en je agenda vergeet (vrij naar Kenneth Felter)
De ultieme ontspanning.

Je wordt alleen zo stijf als een lat van al dat zitten in een kleine boot.Reden voor ons om donderdagavond te voet richting vuurwerkshow te gaan. Door 3 km de dijk af te lopen kwamen wij bij de oostkant van het Ij uit. Hier lag een lange steiger (een paar 100 meter) met een vrachtschip er aan. De laatste 50 meter steiger waren echter vrij en zo hadden we een fenomeel uitzicht ("vue royale") over het Ij en de drijvende vuurwerk afsteekplaats.Aan de overkant van de vuurwerk was de Music Marina Sail aan de noordzijde van het Ij. Hier was het concert bezig van Kensington en Miss Montreal. Dank zij het feit dat geluid over water zo ver draagt pikten we hier ook een graantje van mee. Het was een zwoele avond met weinig wind en nagenoeg heldere hemel.

En het was weer prachtig, het vuurwerk. Nu ook het geluid dat erbij geproduceerd werd goed hoorbaar, zo' 3 tellen later dan het visuele effect. Als het vergelijkbaar is met de donder van onweer, was het circa een kilometer ver weg. En dat zou kunnen kloppen. Na finale vuurpijlen weer het gekrioel van naar huis kerende boten zichtbaar en hoorbaar.Een unieke ervaring vond ik. We hebben er filmpjes van, maar helaas dat blijft 2D.

Vrijdachochtend dus weer vertrokken. Een mooie, rustige tocht met meest tegemoetkomende boten (richting Sail). Alleen bij Ouderkerk aan de Amstel nog wat druk, we moesten na de brug (altijd een druk punt) langs een vlootschouw met allemaal dobberende en dwarse platbodems.Die mooie meanderende Amstel vol met "buitens", de Drecht; een lust voor het oog.

Nu hebben we nog een heel mooi weekend voor ons, waarin we om zullen moeten schakelen naar de hectiek van het gewone leven en alles wat daarbij op ons afkomt. Een beetje een shock to the system, maar enfin, we zijn blij met onze "verrukelijke hondenbanen" zoals een van mijn opleiders zijn werk benoemde.Straks nog wat foto's en filmpjes uploaden en vanaf nu een hartelijke groet uit Leiderdorp.
Tot de volgende vakantie,
Happy